Dag 7 12-7-2015

Vandaag was voor de groep een bijzondere maar ook emotionele dag. We begonnen de dag met een kerkdienst. Voor de kerkdienst hebben we een groep kinderen vermaakt met o.a. bellenblaas, omdat de starttijd voor de kerkdienst uitliep. Tijdens de kerkdienst werd er veel gezongen en gedanst. Ik heb nog nooit zo’n positieve sfeer gevoeld bij een ochtend in de kerk. Minder was het dat er na de kerkdienst van ons verwacht werd dat we de kinderen nogmaals een uur gingen vermaken. Hier waren we niet op voorbereid, dus het was even een knop omzetten om wat te improviseren. David en ik hebben verschillende variaties van tikkertje gespeeld, gelukkig vonden de kinderen dat erg leuk.

Bij aankomst bij ons verblijf voor de lunch stond er nog een bizarre, maar ook bijzondere gebeurtenis te wachten. Één van de dames die onze kleding wast, vroeg of ik voor haar wilde bidden. Na enige twijfel besloot ik om, in mijn beste Engels, een kort gebed met haar te houden. Bijzonder om te zien hoe dankbaar ze mij daarvoor was, alsof mijn gebed meer resultaat voor haar op zou leveren dan haar eigen gebeden.

’S Middags hebben we een sportdag gedaan met kinderen uit het A-Step programma op het A-Step veld. Sanne en ik hebben hierbij een volleybal clinic gegeven. We gingen ervanuit dat de kinderen hier geen ervaring met volleybal zouden hebben, dus we hadden makkelijke oefeningen verzonnen. Bleek dat volleybal hier één van de grootste sporten is in Kenia! We konden dus snel door na uitdagendere oefeningen en hebben steeds afgesloten met een wedstrijdje. Als afsluiter van de sportdag heeft SM&O/ALO tegen A-Step een volleybal wedstrijd gespeeld. Na een spannende wedstrijd verloor SM&O/ALO helaas nipt van de bloedfanatieke A-Step members.

Het was een vermoeiende dag en het weekendje weg dat ons per ingang van morgen te wachten staat, had geen dag later moeten komen.