Dag 8 13-7-2015
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Pamoja
13 Juli 2015 | Kenia, Kisumu
Jambo lieve ouders, vrienden en bekenden,
Vandaag is de dag vroeg begonnen omdat we heerlijk met onze eigen groep op pad gaan. De vermoeidheid slaat toe want er komt veel op ons af met alle indrukken en gesprekken. Even rust en ontspanning en een momentje voor onszelf om te relaxen! Voor de groep is het een totale verrassing waar we heen gaan, alleen Lisa en Sonny zijn op de hoogte.
Sonny voelde zich weer de ‘man’ alleen Rosa was erg moe en had keelpijn. De Kuku’s (kippetjes) leven nog steeds en worden met veel liefde behandeld.
Na een wederom lekker ontbijt met vruchten sappen, deegachtige koekjes, gebakken eieren, geroosterd brood, koffie, thee, chocolademelk en pap zijn we om 08.00 uur vertrokken richting onze “vakantie” bestemming Kisumu. Kisumu ligt aan het grote Victoria Lake dat op de grens van Kenia, Tanzania en Oeganda ligt.
We gaan op weg met Mark (SOPA), Joseph (onze gids en driver die weer aangesloten is bij de groep) en onze oude vertrouwde David (driver). Na anderhalf uur in de file te hebben gestaan bij Eldoret en een supermarkt bezoek konden we op weg gaan. In de supermarkt werd limonade, koek, chips etc gekocht.
Rob heeft een nacht in het ziekenhuis vertoefd en is aan de beterende hand. Hij heeft een hoop bezoek gehad van de Kenianen dus hij is driedubbel verwend. Rob blijft in ons verblijf om tot rust te komen. Zijn ziekte heeft veel kracht van hem gevergd.
De reis is op zich een belevenis omdat er zoveel te zien is op de straat. Allerlei kraampjes waar mensen van alles verkopen: bedden, mais, stoelen en bedden, kleding, groente en fruit etc etc. Een levendig gezicht waar van alles gebeurt. Ezels rijden af en aan, Piki piki’s (taxi brommers), fietstaxi’s, Mutatu’s (busjes), kuddes koeien, thee en mais plantages, mensen met trossen kippen in hun hand, spelende kinderen, kinderen die van school af komen en soms kilometers moeten lopen. En niet te vergeten mensen, mensen en nog eens mensen. Waar komen ze allemaal vandaan en waar gaan ze allemaal naar toe?
Rond het middag uur komen we aan bij het Kakamega forest waar we een wandeling gepland hebben dwars door de bush bush om vooral de apen te bekijken. Het werd een echte kruip door sluip door. Teruggekomen zaten de apen op ons te wachten in de buurt van de bus. Zelfs een aap met een klein baby aapje op zijn buik. Apen blijven aantrekkelijke beesten voor ons mensen omdat we ons toch nog steeds enigszins kunnen identificeren met hun gedrag en aangezicht denk ik. De wandeling duurde langer dan gepland en eindelijk gingen we weer op weg naar Kisumu. De weg was op vele plaatsen van hobbelige aard waardoor het vermoeiend, stoffig en erg warm was voor een aantal studenten. Shari had het helemaal gehad. Wel leuk om te zien dat de groep heerlijk gezamenlijk lag te slapen op bepaalde momenten. Een groep waar ik als begeleider echt trots op ben en die het zeer goed samen doet. Vol enthousiasme en overgave storten ze zich in het Keniaanse leven. Ze maken makkelijk en veel contact en leren al een aardig woordje Swahili! Ook als er even wat irritaties zijn wordt het direct uitgesproken. They are learning a lot!
Rond een uur of vier kwamen we eindelijk aan bij de grootste verrassing: “Het Sunset hotel”! Een vijf sterrenhotel gelegen aan het Lake Victoria en direct naast een dierentuin. Natuurlijk is er ook een zwembad wat heel wat positieve emoties op riep. Sonny had nog even zijn momentje want die was zijn moneybelt kwijt. Na boosheid, frustratie, tegen een stoel slaan en niet meer helder na kunnen denken bleek dat Lisa hem in haar tas had. Een hele opluchting!
We namen ons momentje aan zwembad. Wat een heerlijk moment! Samen hebben we onder het genot van een drankje geproost op onze reis en de groep. Ook de apen van de dierentuin vonden ons erg interessant denk ik want het leek het wel een dierentuin rondom het zwembad. Om half acht gingen we eten. We hadden geen lunch gehad dus iedereen had behoorlijke honger. Lisa kwam helemaal bij met soep en broodjes! De rest at bietjes, rijst, kip, groente, aardappelen, vis en als toetje een fruitsalade. Na het eten heeft Sonny het programma en de behoeftes van een ieder van de volgende dag doorgenomen en is iedereen zijn eigen gang gegaan. Zelf heb ik nog even een spelletjes gespeeld met Anouk, Shari, Sonny en Suus. Doordat Suus op de EZEL mocht rijden heb ik helaas verloren. Ja, ja Anouk, dat zal ik de rest van de week wel weer te horen krijgen. Eerst was het steeds mijn grote fout “ Ik word” met dt maar nu zal de EZEL het wel overnemen denk ik??
Een heerlijk dagje weer en zo gaan we langzamerhand al weer naar einde van onze reis toe waar de meesten door zullen gaan reizen. Alleen Kevin en ik zullen weer richting Nederland gaan.
Het is tot nu toe een reis om nooit meer te vergeten samen met een fantastische groep!
Bye bye Michel
Vandaag is de dag vroeg begonnen omdat we heerlijk met onze eigen groep op pad gaan. De vermoeidheid slaat toe want er komt veel op ons af met alle indrukken en gesprekken. Even rust en ontspanning en een momentje voor onszelf om te relaxen! Voor de groep is het een totale verrassing waar we heen gaan, alleen Lisa en Sonny zijn op de hoogte.
Sonny voelde zich weer de ‘man’ alleen Rosa was erg moe en had keelpijn. De Kuku’s (kippetjes) leven nog steeds en worden met veel liefde behandeld.
Na een wederom lekker ontbijt met vruchten sappen, deegachtige koekjes, gebakken eieren, geroosterd brood, koffie, thee, chocolademelk en pap zijn we om 08.00 uur vertrokken richting onze “vakantie” bestemming Kisumu. Kisumu ligt aan het grote Victoria Lake dat op de grens van Kenia, Tanzania en Oeganda ligt.
We gaan op weg met Mark (SOPA), Joseph (onze gids en driver die weer aangesloten is bij de groep) en onze oude vertrouwde David (driver). Na anderhalf uur in de file te hebben gestaan bij Eldoret en een supermarkt bezoek konden we op weg gaan. In de supermarkt werd limonade, koek, chips etc gekocht.
Rob heeft een nacht in het ziekenhuis vertoefd en is aan de beterende hand. Hij heeft een hoop bezoek gehad van de Kenianen dus hij is driedubbel verwend. Rob blijft in ons verblijf om tot rust te komen. Zijn ziekte heeft veel kracht van hem gevergd.
De reis is op zich een belevenis omdat er zoveel te zien is op de straat. Allerlei kraampjes waar mensen van alles verkopen: bedden, mais, stoelen en bedden, kleding, groente en fruit etc etc. Een levendig gezicht waar van alles gebeurt. Ezels rijden af en aan, Piki piki’s (taxi brommers), fietstaxi’s, Mutatu’s (busjes), kuddes koeien, thee en mais plantages, mensen met trossen kippen in hun hand, spelende kinderen, kinderen die van school af komen en soms kilometers moeten lopen. En niet te vergeten mensen, mensen en nog eens mensen. Waar komen ze allemaal vandaan en waar gaan ze allemaal naar toe?
Rond het middag uur komen we aan bij het Kakamega forest waar we een wandeling gepland hebben dwars door de bush bush om vooral de apen te bekijken. Het werd een echte kruip door sluip door. Teruggekomen zaten de apen op ons te wachten in de buurt van de bus. Zelfs een aap met een klein baby aapje op zijn buik. Apen blijven aantrekkelijke beesten voor ons mensen omdat we ons toch nog steeds enigszins kunnen identificeren met hun gedrag en aangezicht denk ik. De wandeling duurde langer dan gepland en eindelijk gingen we weer op weg naar Kisumu. De weg was op vele plaatsen van hobbelige aard waardoor het vermoeiend, stoffig en erg warm was voor een aantal studenten. Shari had het helemaal gehad. Wel leuk om te zien dat de groep heerlijk gezamenlijk lag te slapen op bepaalde momenten. Een groep waar ik als begeleider echt trots op ben en die het zeer goed samen doet. Vol enthousiasme en overgave storten ze zich in het Keniaanse leven. Ze maken makkelijk en veel contact en leren al een aardig woordje Swahili! Ook als er even wat irritaties zijn wordt het direct uitgesproken. They are learning a lot!
Rond een uur of vier kwamen we eindelijk aan bij de grootste verrassing: “Het Sunset hotel”! Een vijf sterrenhotel gelegen aan het Lake Victoria en direct naast een dierentuin. Natuurlijk is er ook een zwembad wat heel wat positieve emoties op riep. Sonny had nog even zijn momentje want die was zijn moneybelt kwijt. Na boosheid, frustratie, tegen een stoel slaan en niet meer helder na kunnen denken bleek dat Lisa hem in haar tas had. Een hele opluchting!
We namen ons momentje aan zwembad. Wat een heerlijk moment! Samen hebben we onder het genot van een drankje geproost op onze reis en de groep. Ook de apen van de dierentuin vonden ons erg interessant denk ik want het leek het wel een dierentuin rondom het zwembad. Om half acht gingen we eten. We hadden geen lunch gehad dus iedereen had behoorlijke honger. Lisa kwam helemaal bij met soep en broodjes! De rest at bietjes, rijst, kip, groente, aardappelen, vis en als toetje een fruitsalade. Na het eten heeft Sonny het programma en de behoeftes van een ieder van de volgende dag doorgenomen en is iedereen zijn eigen gang gegaan. Zelf heb ik nog even een spelletjes gespeeld met Anouk, Shari, Sonny en Suus. Doordat Suus op de EZEL mocht rijden heb ik helaas verloren. Ja, ja Anouk, dat zal ik de rest van de week wel weer te horen krijgen. Eerst was het steeds mijn grote fout “ Ik word” met dt maar nu zal de EZEL het wel overnemen denk ik??
Een heerlijk dagje weer en zo gaan we langzamerhand al weer naar einde van onze reis toe waar de meesten door zullen gaan reizen. Alleen Kevin en ik zullen weer richting Nederland gaan.
Het is tot nu toe een reis om nooit meer te vergeten samen met een fantastische groep!
Bye bye Michel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
